به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، اخیرا ژن درمانی برای انتقال فاکتورهای نوروتروفیک مانند GDNF در مطالعات بالینی مختلف برای درمان پارکینسون تست شده است. با این حال موانع زیادی بر سر راه این فرایند وجود دارد که از جمله آن ها می توان به پراکنش ضعیف وکتورها در سراسر نواحی مغز بیمار و لزوم استفاده از روش های تهاجمی اشاره کرد.

در مطالعه ای جدید دکتر ریچار پرایس، رویکردی ترکیبی را برای فائق آمدن بر محدودیت های موجود در زمینه ژن درمانی استفاده کرده است که می تواند استراتژی جدیدی برای درمان پارکینسون باشد. این رویکرد که از ترکیب MRI هدایت شونده با اولتراسوند و نانوذره های نفوذ کننده به مغز(FUS و BPN) استفاده می کند می تواند روشی غیر تهاجمی برای انتقال ژن های درمانی با استفاده از نانوذره ها باشد.

در این رویکرد، نانوذره های نفوذ کننده به مغز که حامل GDNF هستند به طور درون سیاهرگی به مدل رتی پارکینسون منتقل شد. سپس از MRI هدایت شونده با اولتراسوند برای انتقال این نانوذره ها به مغز استفاده شد. استفاده از این روش موجب عبور این نانوذره ها از سد خونی مغزی(BBB) می شود. زمانی که وکتورها از این سد گذشتند، GDNF‌را به بافت مغزی هدف در رت های مدل شده برای پارکینسون آزاد کردند.

نتایج نشان داد که سطح بیان GDNF‌در این نواحای مغزی افزایش یافت و این اثر برای بیش از ده هفته نیز باقی ماند. علاوه براین، سطح دوپامین و تراکم نورون های دوپامینرژیک نیز در این نواحی مغزی احیا شد و موجب شد علایم این بیماری در این رت ها تعدیل شود.

یافته های این مطالعه، این رویکرد ترکیبی را روشی امیدوار کننده برای درمان پارکینسون معرفی کرده است که می تواند با مطالعه بیشتر و رسیدن به دستاوردهای بیشتر در مطالعات بالینی انسانی نیز استفاده شود.

پایان مطلب/